سطوح بالای هورمون استرس
1 شهریور 1401
سطوح بالای هورمون استرس می تواند رشد استخوان را در کودکان متوقف کند.
با گذشت زندگی سلامت و رفاه ما تحت تأثیر عوامل مختلفی قرار می گیرد که به نوبه خود بر رشد و تکامل ما تأثیر می گذارد. این عوامل شامل عوامل اجتماعی، اقتصادی، سیاسی و عاطفی می شود و همیشه روی ما تاثیر دارند.
اگرچه این عوامل می توانند تأثیر مثبتی بر بدن ما داشته باشند، اما می توانند تأثیر منفی نیز بگذارند. مسائلی مانند فقر، از دست دادن یکی از عزیزان، ترس از ایمنی و ناامنی شغلی می تواند منجر به احساس استرس طولانی مدت و مداوم شود که به عنوان "استرس مزمن" شناخته می شود.
استرس مزمن می تواند منجر به تغییرات بیولوژیکی مختلف در بدن شود، از تغییرات در سطح سلولی گرفته تا تغییر سطح هورمون و می تواند به بسیاری از مشکلات سلامتی در بزرگسالان منجر شود. اگر به طور منظم توسط کودکان تجربه شود، استرس مزمن می تواند رشد آنها را متوقف کند.
پروفسور بری بوگین، متخصص انسان شناسی زیستی در دانشکده علوم ورزش و سلامت بیان می کند: «اگر با سطوح شدید ترس یا استرس زندگی می کنید، این استرس درونی شده و به هورمونهای استرس تبدیل می شود. اگر هر روز سطوح بالایی از هورمونهای استرس دارید، این هورمونهای استرس در واقع رشد استخوانها را متوقف می کنند. استرس مزمن تولید دو هورمون قوی هورمون رشد و فاکتور رشد شبه انسولین-1 را که باعث رشد استخوان میشوند، مهار می کند».
او در گفتگو با برنامه مگ کاکس در مورد مطالعات خود بر روی کودکان جوامع مایا از گواتمالا صحبت می کند و اینکه چگونه متوجه شده است که کودکان مایاهای مهاجر پس از نقل مکان به مناطق مرفه تر، در مدت زمان نسبتاً کوتاهی از نظر فیزیکی قد بلندتر می شوند.
وی افزود:«گواتمالا تنها کشوری در قاره آمریکا است که دارای بیشترین کودکان کوتاه قد است. 47 درصد از همه کودکان زیر پنج سال قد بسیار کوتاهی دارند و این یک نشانه است که شرایط زندگی برای آنها مطلوب نیست. بیشتر مردم فکر می کنند که کوتاهی قد بیشتر به این دلیل است که غذا نمی خورند یا خیلی بیمار هستند، اما اینطور نیست و نکته اصلی در گواتمالا این است که 17 درصد از نوزادان تازه متولد شده تا پنج ساله از ثروتمندترین خانواده ها هنوز رشد کوتاهی دارند».
وی ادامه داد:« گواتمالا خانه 18 میلیون نفر است، با این حال 260 نفر 50 درصد از کل ثروت این کشور را در اختیار دارند و کل جامعه بهای آن را می پردازد. گواتمالا از نظر قتل و خشونت آمار بالایی دارد و همه مردم در ترس زندگی میکنند. از هر صد قتل فقط یک نفر به دادگاه میرود، یعنی قاتلان عملا محاکمه نمی شوند. ثروتمندان بچه های خود را با اتومبیل های ضد گلوله با نگهبانان مسلح به مدرسه می فرستند. این نوع زندگی کردن در هورمون های استرس که رشد را کند میکنند، درونی میشود».
در اوایل دهه 90، پروفسور بوگین از مدرسه ای در فلوریدا که به کودکان بسیار فقیر مکان می داد، بازدید کرد. 200 نفر از آنها از جوامع مایا بودند.
پروفسور بوگین گفت:«من بچه ها را اندازه گرفتم و آنها سه اینچ از همان کودکان همجنس و هم سال در گواتمالا بلندتر بودند. در سال 2000، من به همراه دکتر جیمز لوکی دریافتیم که کودکان مایا در فلوریدا و لسآنجلس پنج اینچ بلندتر از کودکان جوامع مایا هستند و برخی از آنها در گواتمالا به دنیا آمدهاند. ما تقریباً دقیقه به دقیقه تجزیه و تحلیل انجام دادیم و متوجه شدیم که هر چه بیشتر بچه ها در ایالات متحده باشند، قدشان بلندتر میشود. این بزرگترین افزایش قد است که تا کنون در این مدت کوتاه در یک نسل اندازه گیری شده است».
پروفسور بوگین در آخر گفت: «کاهش خشونت و ترسی که در گواتمالا وجود دارد و محرک های روانی برای قد بلندتر شدن و شبیه شدن به مردم «واقعی» ایالات متحده، همگان مشترک هستند.»